Varaždinski pjesnik Tugomir Orak nagrađen je na 39. Recitalu suvremenog kajkavskog pjesništva Dragutin Domjanić- Sv. Ivan Zelina 2020. nagradom Dragutin Domjanić: Po dragome kraju za pjesmu Osečki nokturno.
Tugomir Orak osnivač je Varždinskog književnog društva, koje je osnovano 1995. godine, te je osnivač recitala Varaždin u srcu nosim koji je kasnije promijenio naziv u Senje i meteorji te je postao svehrvatska književna manifestacija.
Osečki nokturno
Hodočasnik, Mesec, brižni pastir zvezdanog stada,
nebeskim je lampašom osvetlil selce Osečku,
skritu med bregima, hostama, gmajnama i njivama.
Trepavice oronulih hiš krase nejno naborano lice,
a iza kalnog vugla pri rescufanom raspelu vrebaju
tri steze, tri ufanja, tri tejne, tri zganke.
Hrkanje betežne kume Drage
čuje i nejna fačukača z drugog sela,
a zajčeki su se splašili da toa brenči traktor.
Đunđast bombrek nojce sklanja vreme f gnezda
gde bu se z kukuvačjeg jajca zlegla zloba i zagorski jal.
Nakinčani plodovi jeseni vubijaju tenje f patoku
a dišeče fijolice tancaju z kaplicami rose.
Zviranjek f komen zapisuje sledi preteklosti,
sledi pozablenih reči, navat, spomenof.
Dišoba friškog koruznog kruha,
podseča na vreme gda je harala glad.
Megla i zrikavci med brazdami
sviraju Chopinove nokturne.
Vetrek, f kmici šepeče hosti lubavne štiklece
i ostavla joči listja krtici f padzemnom svetu.
Senjam živlenje, teplinu, dišobu, i šlingu javora,
pak bum zato ž njega napravil vijolončelo
i pri rescufanom raspelu z tenjom Matoša
zdušno zasviral nokturno za Osečku.
Osečka –selo u općini Ivanec, hosta – šuma; gmajna – tratina, pašnjak; rescufan – raščupan, razderan; ufanje – nadanje, vjerovanje; tejna – tajna; zganka – zagonetka; fačukača – izvanbračna kći; brenčati – odzvanjati, odjekivati; đunđast – biserni; bombrek – pupoljak; kukuvača - ptica kukavica; vubiti – ubiti; patok – potok; komen – kamen; navada – običaj; šepetati –šaptati; sled – trag, korak; ostavlati – ostavljati;
